- беймаза
- ир. сын.Мазасыз, тынымсыз.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
беймаза
Смотреть что такое "беймаза" в других словарях:
беймаза — (Павл., Ерт.) маза. Ардақ Ерлепестің б е й м а з а с ы н кетірді (Павл., Ерт.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
азар адам — (Гур., Есб.) беймаза, тынышсыз адам. Өзі бір мылжыңдаған а з а р а д а м ғой (Гур., Есб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бая — 1 Қ орда., Қарм.) сабақ (күнбағыстың сабағы). Шекілдеуіктің б а я с ы жуан болады. Бұл сөз көбінесе сөз тіркесінің құрамында кездеседі. Егіннің баясы (паясы) – мақтаның баясы (қоза пая), шекілдеуіктің баясы (паясы), т. б. Пая сөзі кейбір түркі… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бейапа — (Алм., Кег.) беймаза, бейпіл ауыз, мазасыз. Әйелің б е й а п а болса тынышың кетеді (Алм., Кег.). [Бұл сөз парсы тілінде биофо формасында қолданылады (Кр. перс. рус. азерб. сл., 1945). Қырғыз тілінде беёпа опасыз деген сөз (Кирг. рус. сл., 1965)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
беяпар — сын. Мазасыз, беймаза, күйгелек. Мінезі тік, жоқ нәрсеге апы кіріп, күпі шығатын б е я п а р шалдың қасына ешкім батып бармайды (С. Жүнісов, Ақан сері, 2, 36) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
